Παρέμβαση -ομιλία του προέδρου της Ένωσης Γονέων Βόλου σε διαδικτυακή ημερίδα

 

Παρέμβαση -ομιλία του προέδρου της Ένωσης Γονέων Βόλου Ηλία Κουτσερή σε διαδικτυακή ημερίδα με τίτλο «Διαδικτυακή εκπαίδευση, μια νέα πραγματικότητα» πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021

Όπως τόνισε μεταξύ άλλων 'είναι απαραίτητο να συζητάμε και να προβληματιζόμαστε για τις πρακτικές και συναισθηματικές δυσκολίες παιδιών και ενηλίκων αναφορικά με τη νέου τύπου σχολική ζωή...

Η πανδημία του κορωνοϊού έχει προκαλέσει σημαντικές διαταραχές στην καθημερινή ζωή, αλλαγές που και τα παιδιά αισθάνονται έντονα. Δε σας κρύβω ότι η πρόσφατη επιστροφή στο σχολείο ήταν ευπρόσδεκτη και συναρπαστική για πολλούς μαθητές, υπήρχαν όμως και πολλοί άλλοι που αισθάνονταν αγχωμένοι ή φοβισμένοι. Εμείς ως γονείς  έχουμε να αντιμετωπίσουμε και σύνθετα προβλήματα, που ανακύπτουν από τις ευθύνες που συνεπάγεται ο γονεϊκός μας ρόλος.

Η ανατροπή της οικογενειακής ρουτίνας, είναι ένα τέτοιο πρόβλημα, αφού χρειάστηκε να οργανώσουμε μια νέα καθημερινότητα με πρωτόγνωρους όρους και να προσαρμοστούμε σε αυτήν οι ίδιοι και τα παιδιά μας, με τους λιγότερους δυνατόν κραδασμούς, εξασφαλίζοντας μια συνέχεια στο νήμα της οικογενειακής ζωής.

Επιπλέον, όφειλαν οι γονείς, να ενημερώνουν τα παιδιά για τον κορωνοϊό με τον κατάλληλο για την ηλικία τους τρόπο. Να τα προστατέψουν από τον βομβαρδισμό των ειδήσεων και να τα παρηγορήσουν για τον φυσικό και κοινωνικό περιορισμό (δλδ στερήσεις φίλων, συμμαθητών, αγαπημένων προσώπων, βόλτας, παιχνιδιού), επινοώντας εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας και ψυχαγωγίας στο σπίτι.

Τέλος, πρέπει να διαχειριστούν συναισθήματα που διακίνησε η πανδημία: άγχη και έγνοιες για την υγεία και τη ζωή, ανασφάλεια, περιορισμός των προσωπικών ελευθεριών, φόβος των αιφνίδιων μεταβολών, θυμός, θλίψη, ακόμη και πένθος για τις αναπότρεπτες απώλειες.

Βέβαια, η παραμονή στο σπίτι με την οικογένεια δεν επηρεάζει όπως διαπιστώσαμε, με τον ίδιο τρόπο παιδιά και εφήβους.

Η επαναλειτουργία των σχολείων και κάποιων απογευματινών δραστηριοτήτων βοηθάει προς μια θετική κατεύθυνση (όπου δεν έχουμε βέβαια επιστροφή στην τηλεκπαίδευση λόγω κρουσμάτων).

Οφείλω βέβαια να πω ότι σε γενικές γραμμές, μας έκανε θετική εντύπωση ότι τα παιδιά υπακούουν, και είναι ενημερωμένα για τους κινδύνους της πανδημίας και εξοικειωμένα πλέον με τη χρήση μάσκας και με τα άλλα προστατευτικά μέτρα. 

Υπάρχουν ωστόσο και θετικά στοιχεία στην περίοδο που πέρασε και περνάμε, καθώς ακούσαμε γονείς να επικοινωνούν μεταξύ τους και να βρίσκονται με τα παιδιά τους όταν, δυστυχώς, στη σύγχρονη κοινωνία οι γονείς είναι συνήθως «γονείς του Σαββατοκύριακου». Για τα παιδιά πάλι, μια θετική πλευρά της καραντίνας είναι ότι «βρήκαν» τους γονείς τους. Μακριά από τις υποχρεώσεις του σχολείου και των απογευματινών δραστηριοτήτων, έζησαν μια πιο χαλαρή κατά κάποιο τρόπο, καθημερινότητα με ευκαιρίες για επικοινωνία και παιχνίδι.

Πρέπει όμως να σκεφτούμε ιδιαίτερα, τις δυσκολίες αλλά και την ψυχολογία των γονέων και των παιδιών κάποιων πιο ιδιαίτερων τάξεων… Όπως των νηπίων, της Α Δημοτικού, των παιδιών της περυσινής ΣΤ τάξης που φέτος πήγαν στο Γυμνάσιο, λόγω της μεταβατικότητας… Των μαθητών της Γ΄ Λυκείου ενόψει Πανελλαδικών.

Μιλούμε για παιδιά, αναφορικά με την τελευταία κατηγορία, που ενώ το «αίμα τους» βράζει, καλούνται, υπό το άγχος εν προκειμένω των Πανελλαδικών, να αντιμετωπίζουν και τον «εγκλεισμό» καραντίνας (μακριά από φίλους, εξόδους, φλερτ…) αλλά και το επιπλέον άγχος που προκύπτει απ΄τις όποιες αλλαγές δρομολογεί σε αυτή τη δύσκολη σχολική χρονιά το Υπ. Παιδείας, με τις βάσεις κ.α

Αρκετά ήταν από την αρχή της σχολικής χρονιάς, όπως και το τελευταίο χρονικό διάστημα, τα τηλεφωνήματα αλλά και σημειώματα μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που έλαβε και λαμβάνει η Ένωση Συλλόγων Γονέων Βόλου, όσο και τα μέλη του Δ.Σ. ξεχωριστά, για διάφορα ζητήματα που απασχολούν γονείς και κηδεμόνες.

Η τηλεκπαίδευση προφανώς και δεν αντικαθιστά τη δια ζώσης εκπαίδευση, είναι μια αναγκαία και χρήσιμη σε μεγάλο βαθμό πρακτική, αλλά προϋποθέτει και άλλα πράγματα τα οποία ναι μεν, κάποια έχουν ξεπεραστεί θα μου επιτρέψετε να πω και μέσα από τις διεκδικήσεις του γονεϊκού κινήματος, αλλά και κάποια παραμένουν.

Για παράδειγμα ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει πρόσβαση σε διαδίκτυο σε οικισμούς Ρομά που τα παιδιά αυτά, είναι μέλη σχολικών κοινοτήτων. Δεν υπάρχει πρόσβαση –και λόγω προβλημάτων που προκύπτουν από κακές καιρικές συνθήκες- σε απομακρυσμένα σημεία του νομού όπως για παράδειγμα σε Ζαγορά και Πουρί.

Δεν υπάρχουν laptop και tablet ισάριθμα σε τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες, παρά τις όποιες φιλότιμες προσπάθειες έγιναν. Αυτό θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ριζικά από την πρώτη στιγμή με παροχή από το κράτος. Ακόμη και στην περίπτωση που επαρκούσαν τα μέσα εφαρμογής της τηλεκπαίδευσης, «έπεφτε» και «πέφτει» το διαδίκτυο, οι ταχύτητες δεν επαρκούν.

Ενώ μιλούμε για ισότιμη πρόσβαση στη γνώση, αυτό δεν ίσχυσε σε αυτή την περίπτωση, καθώς δημιουργήθηκαν μαθητές πολλαπλών ταχυτήτων… Υπήρξαν δλδ, υλικοτεχνικές ελλείψεις και ανεπάρκειες, διαχειριστικές αστοχίες αλλά και κοινωνικοοικονομικές ανισότητες που επηρέασαν και επηρεάζουν την πρόσβαση στη γνώση…

Αυτό δεν αφορά μόνο τους γονείς και τους μαθητές αλλά και τους εκπαιδευτικούς, ενώ όταν οι εκπαιδευτικοί είναι και γονείς, όπως αρκετά μέλη της Ένωσης Γονέων, τότε το πρόβλημα μεγεθύνεται.

Για την τηλεκπαίδευση να σας αναφέρω, ότι δήλωσε ανέτοιμο το 25,4% των εκπαιδευτικών της Μαγνησίας, ενώ το 39,3% αγόρασε επιπλέον εξοπλισμό, με ιδίους πόρους, σύμφωνα  με έρευνα της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης  …

Κλείνοντας, θα πρέπει να πω ένα ακόμη πρόβλημα που γεννά πλέον αυτή η εποχή… Την πολύωρη χρήση των υπολογιστών και άλλων σχετικών μέσων που οδήγησε και οδηγεί παιδιά μπροστά σε μια οθόνη, κάτι που μέχρι πρότινος τα «κυνηγούσαμε» να μη συμβαίνει!"